حقانیت شیعه و رد شبهات

شافعی (امام شافعی مذهبان): اشهب بن عبدالعزیز (عالم بزرگ مالکی مذهب و شاگرد مالک بن انس) سَبُک مغز است! + تلاش برخی علمای اهل سنت جهت تحریف این سخن

مقدمه

مذاهب فقهی و کلامی مخالفان شیعه از دیرباز بر خلاف ادعای ایشان مبنی بر وحدت و نزدیکی و اختلافات اجتهادی طبیعی دشمنی‌های عمیق و شدیدی نسبت به یکدیگر داشته و دارند. این دشمنی‌ها به قدری شدید و وسیع بوده و هست که قابل چشم‌پوشی نیست. شاید اگر چنین اختلافات شدیدی در حد اختلافات علمی بود و یا این نوع دشمنی‌ها صرفا از سوی افراد و جریان‌های معدودی در مذاهب فقهی و کلامی وجود داشت و یا صرفا محدود به یک دوره زمانی خاص بود می‌شد ساده از کنار آن عبور کرد اما با بررسی‌های دقیق در می‌یابیم که مذاهب فقهی و کلامی مخالفان شیعه از همان ابتدای پیدایش و تبلیغ و ترویج آموزه‌هایشان دشمنی‌های عمیقی با یکدیگر داشته‌اند که کار را به درگیری‌های فراوان و خونریزی و کشتار نیز رسانده است.

محمد بن ادریس شافعی: اشهب بن عبدالعزیز سَبُک مغز است!

اشهب بن عبدالعزیز از علمای بزرگ مالکی مذهب و از شاگردان مالک بن انس و از شخصیت‌های اصلی تبلیغ و نشر مذهب مالکی می‌باشد.

وی و شافعی دشمنی عمیقی با یکدیگر داشتند که قبلا در مورد آن [اینجا] نوشته‌ایم.

اما یکی از موارد دال بر دشمنی عمیق بین این دو شخصیت قولی است که از شافعی در مورد اشهب بن عبدالعزیز نقل شده و مصادر فراوانی از مخالفان شیعه آن را جزما و با قطعیت از شافعی نقل کرده‌اند.

قال الشافعی: ما رأیت أفقه من أشهب لولا طیش فیه.

الشیرازی الشافعی، ابوإسحاق إبراهیم بن علی بن یوسف (المتوفى 476هـ)، طبقات الفقهاء، ص150، المحقق: إحسان عباس، الناشر: دار الرائد العربی، الطبعة: الأولى، 1970 م.

شافعی گفته است: کسی را فقیه‌تر از اشهب بن عبدالعزیز ندیدم اگر سَبُک مغز نمی‌بود!

قال الشافعی: ما رأیت أفقه من أشهب ولا أطیش منه.

الجزری ابن الأثیر، مجد الدین أبو السعادات المبارک بن محمد (المتوفى 606 هـ)، جامع الأصول فی أحادیث الرسول، ج12، ص181، تحقیق : بشیر عیون، الناشر : دار الفکر.

شافعی گفته است: فقیه‌تر و سَبُک مغز‌تر از اشهب ندیدم!

برخی دیگر از مصادری که این مطلب را نقل کرده‌اند:

القاضی عیاض، ابوالفضل عیاض بن موسی بن عیاض الیحصبی السبتی (المتوفى544هـ)، ترتیب المدارک وتقریب المسالک لمعرفة أعلام مذهب مالک، ج3، ص262، تحقیق: عبد القادر الصحراوی، الناشر: وزارة الأوقاف والشؤون الإسلامیة – المملکة المغربیة، الطبعة: الثانیة، 1403 هـ - 1983 م.

الشارعی الشافعی، موفق الدین أبو محمد بن عبد الرحمن (المتوفى 615 هـ)، مرشد الزوار إلى قبور الأبرار، ج1، ص426، الناشر: الدار المصریة اللبنانیة، الطبعة: الأولى، 1415 هـ .

إبن خلکان، ابوالعباس شمس الدین أحمد بن محمد بن أبی بکر (المتوفى681هـ)، وفیات الأعیان و انباء أبناء الزمان، ج1، ص239، تحقیق: احسان عباس، الناشر: دار صادر، الطبعة: 0، 1900 م.

الذهبی الشافعی، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (المتوفى 748 هـ)، سیر أعلام النبلاء، ج9، ص501، تحقیق: شعیب الأرنؤوط، محمد نعیم العرقسوسی، الناشر: مؤسسة الرسالة - بیروت، الطبعة: التاسعة، 1413هـ .

الذهبی الشافعی، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (المتوفى 748 هـ)، العبر فی خبر من غبر، ج1، ص345، تحقیق: د. صلاح الدین المنجد، الناشر: مطبعة حکومة الکویت، الطبعة: الثانیة، 1984 م.

الذهبی الشافعی، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (المتوفى 748 هـ)، تاریخ الإسلام ووفیات المشاهیر والأعلام، ج5، ص34، المحقق: الدکتور بشار عوّاد معروف، الناشر: دار الغرب الإسلامی، الطبعة: الأولى، 2003 م.

علاء الدین الحنفی المصری، مغلطای بن قلیج بن عبد الله (المتوفى 762 هـ)، إکمال تهذیب الکمال فی أسماء الرجال، ج2، ص245و246، المحقق: أبو عبد الرحمن عادل بن محمد - أبو محمد أسامة بن إبراهیم، الناشر: الفاروق الحدیثة، الطبعة: الأولى، 1422 هـ‍‍ - 2001 م.

الیافعی، ابومحمد عبد الله بن أسعد بن علی بن سلیمان (المتوفى768هـ)، مرآة الجنان وعبرة الیقظان، ج2، ص22، تحقیق: خلیل المنصور، الناشر: دار الکتب العلمیة، الطبعة: الأولى، 1417 هـ - 1997 م.

مجیر الدین المقدسی الحنبلی، عبد الرحمن بن محمد بن عبد الرحمن (المتوفى 928 هـ)، التاریخ المعتبر فی أنباء من غبر «وهو کتاب جامع لتاریخ الأنبیاء وتاریخ الإسلام وتراجم أئمته العظام إلى مبتدأ القرن العاشر الهجری»، ج2، ص330، تحقیق ودراسة: لجنة مختصة من المحققین، الناشر: دار النوادر، الطبعة: الأولى، 1431 هـ - 2011 م.

حاجی خلیفة، مصطفى بن عبد الله القسطنطینی العثمانی (المتوفى 1067 هـ)، سلم الوصول إلى طبقات الفحول، ج1، ص334، المحقق: محمود عبد القادر الأرناؤوط، إشراف وتقدیم: أکمل الدین إحسان أوغلی، تدقیق: صالح سعداوی صالح، إعداد الفهارس: صلاح الدین أویغور، الناشر: مکتبة إرسیکا، إستانبول - ترکیا، عام النشر: 2010 م.

العکری الحنبلی، عبد الحی بن أحمد بن محمد (المتوفى1089هـ)، شذرات الذهب فی أخبار من ذهب، ج3، ص25، تحقیق: عبد القادر الأرنؤوط، محمود الأرناؤوط، الناشر: دار بن کثیر - دمشق، الطبعة: الأولی، 1406هـ .

الزرکلی، خیر الدین (المتوفى1410هـ)،‌ الأعلام، ج1، ص333، الناشر: دار العلم للملایین، الطبعة: الخامسة، 2002 م.

حسن ابوالاشبال (عالم سَلَفی معاصر) می‌گوید:

قال: [ومن بعدهم فی مصر: عبد الله بن وهب وأشهب بن عبد العزیز]، وهو إمام جبل کبیر یقول فیه الشافعی: ما أخرجت مصر أفقه من أشهب لولا طیش فیه.
فکان سریع الغضب وکان إذا غضب طاش وصاح فی الذی أمامه، فهذه العصبیة وهذا الغضب أثر على قبول کثیر من علمه؛ ولذلک قال فیه الإمام الشافعی هذه الکلمة.

منبع: شرح أصول اعتقاد أهل السنة للالکائی - حسن أبو الأشبال [اینجا]

گفته است پس از ایشان عبدالله بن وهب و اشهب بن عبدالعزیز بودند. اشهب بن عبدالعزیز امامی بزرگ و والا‌مقام بود که شافعی در مورد وی می‌گوید:

در مصر کسی فقیه‌تر از اشهب نبود اگر وی سَبُک مغز نمی‌بود.
[حسن ابوالاشبال می‌گوید] اشهب بن عبدالعزیز زود خشمگین می‌شد و زمانی که خشمگین می‌شد عقلش از سرش می‌پرید و بر سر کسی که در مقابلش بود فریاد می‌کشید و این تعصب و خشم در پذیرش بسیاری از علم (فقه) اشهب تاثیر گذاشت و به همین دلیل امام شافعی در مورد او چنین گفته است.

دکتر اکرم یوسف عمر القواسمی (از پژوهشگران معاصر مخالفان شیعه) نیز می‌نویسد:

ولقد کان الإمام الشافعی یعرف لأشهب بن عبد العزیز قدره فی العلم، وفی ذلک أخرج الحافظ البیهقی بسنده إلى الإمام الشافعی یقول: ما أخرجت مصر مثل أشهب بن عبد العزیز لولا طیش فیه، ویبدو أن الإمام الشافعی یشیر عند وصفه الأشهب بالطیش إلى عصبیته فی الإمام مالک، والتی حملته على الدعاء على الإمام الشافعی، فقد أخرج الحافظ البیهقی بسنده إلى الربیع المرادی یقول: "رأیت أشهب بن عبد العزیز ساجدا وهو یقول فی سجوده: اللهم أمت الشافعی وإلا ذهب علم مالک بن أنس، فبلغ الشافعی ذلک فتبسم وأنشأ یقول:
وقد علموا لو ینفع العلم عندهم/ لئن مت ما الداعی علی بمخلد

القواسمی، أکرم یوسف عمر، المدخل إلى مذهب الإمام الشافعی، ص158و159، الناشر: دار النفائس، الطبعة: الأولى، 1423 هـ - 2003 م.

امام شافعی جایگاه و ارزش اشهب در علم را شناخته و قائل بود و در همین زمینه بیهقی با سندش نقل کرده که امام شافعی می‌گفت: در مصر کسی فقیه‌تر از اشهب وجود ندارد اگر وی سَبُک مغز نمی‌بود. به نظر می‌رسد امام شافعی با توصیف اشهب به «سَبُک مغزی» به تعصب اشهب نسبت به مالک بن انس اشاره می‌کند که موجب شد تا وی امام شافعی را نفرین کند. بیهقی با سندش از ربیع مرادی نقل کرده که وی می‌گفت: اشهب بن عبدالعزیز را در حال سجده دیدم که می‌گفت: خدایا، شافعی را بمیران و الا علم (فقه) مالک بن انس از بین می‌رود. خبر این ماجرا به شافعی رسید و وی چنین سرود:
اگر علمی که دارند سودمند می‌بود می‌فهمیدند که اگر من بمیرم، کسی که آرزوی مرگ مرا دارد زندگی جاویدان نخواهد داشت.

تلاش گسترده علمای مخالفین شیعه برای تحریف فحاشی شافعی به اشهب بن عبدالعزیز!

با توجه به این بدگویی شافعی از اشهب و وصف وی به (لو لا طیش فیه) «سَبُک مغزی» برخی از علمای مخالفان شیعه در هنگام نقل دیدگاه شافعی نسبت به اشهب بن عبدالعزیز بخش مربوط به «سَبُک مغز» بودن وی از منظر شافعی را به صورت کامل حذف کرده‌اند گویی شافعی تنها وی را فقیه‌ترین عالمان خوانده و صرفا او را ستایش کرده است!

به نمونه‌هایی از این تحریفات اشاره می‌کنیم:

1- تحریف در نقل ابن عبد البر (عالم مشهور مالکی مذهب)

ابن عبدالبر که خود از مالکی مذهبان است، کلام شافعی را چنین نقل کرده است:

ذکر أبو القاسم عبید الله بن عمر بن أحمد الشافعی، قال: نا محمد بن علی قال: نا الربیع، قال: سمعت الشافعی یقول: دخل إلى مصر فلم أر أفقه من أشهب بن عبد العزیز.

النمری القرطبی المالکی، ابوعمر یوسف بن عبد الله بن عبد البر (المتوفى 463هـ)، الانتقاء فی فضائل الثلاثة الأئمة الفقهاء مالک والشافعی وأبی حنیفة رضی الله عنهم، ص175، تحقیق: عبد الفتاح أبو غدة، الناشر: مکتب المطبوعات الإسلامیة، الطبعة: الأولى، 1417 هـ - 1997 م.

2- تحریف در نقل ابن فرحون (عالم مشهور مالکی مذهب)

ابن فرحون (عالم بزرگ مالکی مذهب) نیز کلام شافعی را با حذف بدگویی وی از اشهب نقل کرده است:

قال الشافعی: ما رأیت أفقه من أشهب.

الیعمری المالکی ، إبراهیم بن علی بن محمد بن فرحون (المتوفى799هـ) ، الدیباج المذهب فی معرفة أعیان علماء المذهب، ج1، ص307، تحقیق وتعلیق: الدکتور محمد الأحمدی أبو النور، الناشر: دار التراث.

3- تحریف در نقل ابن زیات انصاری (از علمای مخالفان شیعه)

وقال الشافعى ما رأیت أفقه من أشهب.

إبن الزیات الأنصاری، شمس الدین أبو عبد الله محمّد بن ناصر (المتوفى 814 هـ)، الکواکب السیّارة فی ترتیب الزیارة، ص37، الناشر: مکتبة المثنى.

4- تحریف در نقل عبدالفتاح ابوغدة (محقق برجسته و مشهور مخالفان شیعه)

وشهد له الشافعی بفقهه وبصارته بالعلم مع بعض منافسة کانت بینهما فقال: ما أخرجَتْ مصرُ أفقهَ من أشهب. ولد بمصر سنة 140، وتوفی فیها سنة 204 - رَحِمَهُ اللهُ تَعَالَى -.

القرافی المالکی، أبو العباس شهاب الدین أحمد بن إدریس بن عبد الرحمن (المتوفى 684 هـ)، الإحکام فی تمییز الفتاوى عن الأحکام وتصرفات القاضی والإمام، ص160، اعتنى به: عبد الفتاح أبو غدة، الناشر: دار البشائر الإسلامیة، الطبعة: الثانیة، 1416 هـ - 1995 م.

جالب آن که عبدالفتاح ابوغدة می‌گوید «شافعی» با وجود«رقابتی» که بین او و اشهب بود، اما با این حال به علمیت اشهب شهادت داده است! یعنی این محقق برجسته مخالفان شیعه هم اصل دشمنی را تحریف کرده و به «رقابت» تبدیل کرده و هم بدگویی شافعی از این عالم مالکی مذهب را!

5- تحریف در نقل ناصر الغامدی (محقق وهابی)

ناصر بن علی الغامدی (محقق معاصر وهابی) در رساله دکتری خود از دانشگاه ام القری مکه مکرمه هنگام نقل کلام شافعی، بدگویی وی از اشهب بن عبدالعزیز مالکی مذهب را حذف و سانسور کرده است:

قال الشافعی عنه: ما رأیت أفقه من أشهب. توفی عام 204هـ. انظر: ترتیب المدارک 2/447، وفیات الأعیان 1/238، الدیباج المذهب ص162.

القرافی المالکی، أبو العباس شهاب الدین أحمد بن إدریس بن عبد الرحمن (المتوفى 684 هـ)، جزء من شرح تنقیح الفصول فی علم الأصول، إعداد الطالب: ناصر بن علی بن ناصر الغامدی (رسالة ماجستیر)، إشراف: فضیلة الشیخ الأستاذ الدکتور/ حمزة بن حسین الفعر، الناشر: رسالة علمیة، کلیة الشریعة - جامعة أم القرى، عام النشر: 1421 هـ - 2000 م.

جالب آن که وی نقل تحریف شده خود را به دو مصدر «ترتیب المدارک» و وفیات الاعیان» مستند کرده در حالی که در هر دو مصدر مذکور کلام شافعی بدون تحریف و سانسور و با بدگویی از اشهب موجود است!

6- تحریف در نقل شیخ محمد ابو زهره (عالم بزرگ اهل سنت)

شیخ محمد ابوزهره (از علمای برجسته معاصر مخالفان شیعه) هنگامی که در مقام بیان جایگاه علمی اشهب بن عبدالعزیز به عنوان یکی از بزرگ‌ترین علمای مالکی مذهب می‌باشد، کلام شافعی را به صورت سانسور شده نقل می‌کند:

ولقد التقى به الشافعی، وقال فیه: ما رأیت أفقه من أشهب.

أبو زهرة، محمد بن أحمد بن مصطفى بن أحمد (المتوفى 1394 هـ)، مالک؛ حیاته وعصره - آراؤه وفقهه، ص252، الناشر: دار الفکر العربی، الطبعة: الثانیة، 1952 م.

7- تحریف در نقل فؤاد ریشة (محقق معاصر مخالفان شیعه)

قال الشافعی: (ما رأیت أفقه من أشهب).

الفاطمی الشبیهی، محمد الفضیل بن محمد (المتوفى 1318 هـ)، الفجر الساطع على الصحیح الجامع (شرح مغربی مالکی على صحیح البخاری)، ج7، ص166، تحقیق: فؤاد ریشة.

8- تحریف در نقل دکتر محمد عبد الله ولد کریم

دکتر محمد عبدالله ولد کریم (از محققان معاصر مخالفان شیعه - استاد سابق دانشگاه وهابی ام القری مکه مکرمه) نیز در تعلیق خود بر کتاب «القبس» اثر عالم مالکی مذهب و ناصبی، ابن العربی، چنین می‌نویسد:

اشهب بن عبد العزیز بن داود أبو عمرو صاحب مالک، قال الشافعی: ما أخرجت مصر أفقه من أشهب ... ولد سنة 145 - توفی سنة 204. انظر طبقات الفقهاء للشیرازی ص 99، الأعلام 1/ 335.

إبن العربی المالکی، محمد بن عبد الله (المتوفى 543 هـ)، القبس فی شرح موطأ مالک بن أنس، ص118، المحقق: الدکتور محمد عبد الله ولد کریم، الناشر: دار الغرب الإسلامی، الطبعة: الأولى، 1992 م.

جالب آن که وی این نقل تحریف شده خود را به دو مصدر «طبقات الفقهاء» اثر ابواسحاق شیرازی و «الاعلام» اثر زرکلی ارجاع داده در حالی که در هر دو مصدر این نقل با بدگویی شافعی از اشهب و بدون هر نوع حذف و تحریفی وجود دارد!

9- تحریف در نقل صالح اللاحم (محقق سَلَفی - وهابی)

صالح اللاحم (محقق سَلَفی - وهابی) می‌نویسد:

أشهب بن عبد العزیز بن داود بن إبراهیم: اسمه «مسکین»، و «أشهب» لقب، انتهت إلیه رئاسة الفتوى والفقه فی مصر بعد ابن القاسم، قال الشافعی: ما رأیت أفقه من أشهب. تُوفِّی سنة 204 هـ .

الدیباج المذهب (1/ 307) ترتیب المدارک (1/ 447).

اللاحم، صالح بن عبد الله، الأحکام المترتبة على الحیض والنفاس والاستحاضة، ص269، الناشر: دار ابن الجوزی، الطبعة: الأولى، 1429 هـ .

نکته جالب توجه آن که این محقق سَلَفی-وهابی این قول تحریف شده خود را به دو مصدر «الدیباج المذهب» و «ترتیب المدارک» نسبت می‌دهد در حالی که سخن شافعی در «ترتیب المدارک» بدون تحریف نقل شده و شرط رعایت امانت در نقل ایجاب می‌کرد که این محقق وهابی به این نکته اشاره کند اما وی ترجیح داده تا نقل تحریف شده را انتخاب کند!

این محقق سَلَفی-وهابی همین نوع تحریف را در کتاب دیگرش «سجود التلاوة وأحکامه» نیز مرتکب شده است:

أشهب بن عبد العزیز بن داود بن إبراهیم، اسمه مسکین، وأشهب لقب، انتهت إلیه رئاسة الفتوى والفقه فی مصر بعد ابن القاسم، قال الشافعی: ما رأیت أفقه من أشهب. توفی سنة (204) هـ .
الدیباج المذهب (1/ 307) ترتیب المدارک (1/ 447).

اللاحم، صالح بن عبد الله، سجود التلاوة وأحکامه، ص153، الناشر: دار ابن الجوزی، الطبعة: الأولى، 1429 هـ .

10- تحریف در نقل عبدالعزیز الاحمدی (محقق سَلَفی - وهابی)

عبدالعزیز الاحمدی (محقق معاصر وهابی) در کتابی که در اصل رساله دکتری وی در دانشگاه اسلامی مدینه منوره بوده چنین آورده است:

قال الإمام الشافعی ما أخرجت مصر ثقة أفقه من أشهب ولد سنة 145، وتوفی سنة 204 بمصر. تقریب التهذیب 1/80، والأعلام 1/333.

الأحمدی، عبد العزیز بن مبروک، اختلاف الدارین وآثاره فی أحکام الشریعة الإسلامیة، ج2، ص124، الناشر: عمادة البحث العلمی بالجامعة الإسلامیة - المدینة المنورة، الطبعة: الأولى، 1424هـ/2004م.

ملاحظه می‌فرمایید که وی این قول تحریف شده خود را به دو مصدر «تقریب التهذیب» و «الاعلام» زرکلی نسبت داده در حالی که در «تقریب التهذیب» تنها سخن از وثاقت اوست و در «الاعلام» زرکلی نیز کلام شافعی بدون تحریف آمده است!

11- تحریف در نقل عبدالله خضر الحمد (محقق سَلَفی - وهابی)

عبدالله خضر الحمد (محقق سَلَفی - وهابی) نیز چنین نقل کرده است:

هو أشهب بن عبد العزیز ابن داود بن إبراهیم، الإمام العلامة مفتی مصر أبو عمرو القیسی العامری المصری الفقیه، یقال: اسمه مسکین، وأشهب لقب له، مولده سنة أربعین ومائة، ویکفیه قول الشافعی فیه: ما أخرجت مصر أفقه من أشهب. قال أبو عمر بن عبد البر: کان فقیهاً حسن الرأی والنظر. انظرالکاشف للإمام محمد بن أحمد بن عثمان بن قایماز الذهبی 1/ 254، ط دار القبلة للثقافة ـ جدة ـ، الأولى، بتحقیق / محمد عوامة.

حمد، عبد الله خضر، الکفایة فی التفسیر بالمأثور والدرایة، الکفایة فی التفسیر بالمأثور والدرایة، ج2، ص17، الناشر: دار القلم، الطبعة: الأولى، 1438 هـ - 2017 م.

این محقق وهابی کلام خود را مستند به کتاب «الکاشف» ذهبی کرده در حالی که در آن کتاب اساسا سخنی از نقل شافعی به میان نیامده است!

12- تحریف در نقل محمد صفاء شیخ إبراهیم حقی (محقق معاصر مخالفان شیعه)

محمد صفاء شیخ إبراهیم حقی (از محققان معاصر مخالفان شیعه) می‌نویسد:

هو أشهب بن عبد العزیز بن داود العامری، قیل اسمه مسکین، وأشهب لقب له، إمام علامة، مفتی مصر، قال عنه الإمام الشافعی: ما أخرجت مصر أفقه من أشهب. توفی (204هـ). انظر: سیر أعلام النبلاء للذهبی: 9/ 500وترتیب المدارک للقاضی عیاض: 2/ 447.

حقی، محمد صفاء شیخ إبراهیم، علوم القرآن من خلال مقدمات التفاسیر من نشأتها إلى نهایة القرن الثامن الهجری، ج2، ص132، الناشر: مؤسسة الرسالة، الطبعة: الأولى، 1425 هـ - 2004 م.

وی نقل خود را مستند به دو مصدر «سیر اعلام النبلاء» و «ترتیب المدارک» کرده در حالی که در هر دو مصدر مذکور نقل شافعی کامل و بدون تحریف آمده است!

13- تحریف در نقل عوض العوفی (محقق سَلَفی - وهابی)

عوض العوفی (محقق سَلَفی - وهابی) در کتابی که در اصل رساله دکتری وی در دانشگاه اسلامی مدینه بوده چنین آورده است:

هو: أشهب بن عبد العزیز بن داود القیسی، فقیه الدیار المصریة فی عصره، وصاحب الإمام مالک، قال الشافعی: "ما أخرجت مصر أفقه من أشهب.".
انظر: الأعلام (1/ 335) ، وترتیب المدارک (3/ 262).

العوفی، عوض بن رجاء بن فریج، الولایة فی النکاح، ج1، ص246، الناشر : عمادة البحث العلمی بالجامعة الإسلامیة - المدینة المنورة، الطبعة : الأولى، 1423هـ/2002م.

14- تحریف در نقل محماس الجلعود (عالم سَلَفی - وهابی)

محماس الجلعود (عالم معاصر وهابی) می‌نویسد:

قال عنه الشافعی: ما أخرجت مصر أفقه من أشهب، وأشهب لقب له، مات سنة (204هـ) بمصر فی نفس البلد والعام الذی توفی فیه الإمام الشافعی. انظر الأعلام للزرکلی ج1 ص333.

الجلعود، محماس بن عبد الله بن محمد، الموالاة والمعاداة فی الشریعة الإسلامیة، الناشر: دار الیقین، الطبعة: الأولى، 1407 هـ - 1987 م.

وی نقل خود را مستند به «الاعلام» زرکلی کرده در حالی که در این مصدر کلام شافعی کامل و بدون حذف و تحریف آمده است!

15- تحریف در نقل عبدالحق حمیش (از اساتید دانشکده علوم اسلامی دانشگاه شارجه)

عبدالحق حمیش (استاد دانشکده علوم اسلامی دانشگاه شارجه) در مقاله‌ای در مجله «الشریعة والدراسات الإسلامیة» چنین نقل می‌کند:

قال الشافعی: ما رأیت أفقه من أشهب، انتهت إلیه الرئاسة بمصر، توفی سنة 204 هج (2).
(2) الانتقاء فی فضائل الثلاثة الأئمة الفقهاء: ابن عبد البر ص113، سیر أعلام النبلاء 9/ 502-500.

مجلة الشریعة والدراسات الإسلامیة، عدد 60 (السنة 20)، صص 355-271، محرم 1426 هـ - مارس 2005 م.

قال الشافعی: ما أخرجت مصر أفقه من أشهب (4).
(4) شذرات الذهب 2/12، الانتقاء 1/51.

مجلة الشریعة والدراسات الإسلامیة، عدد 60 (السنة 20)، صص 355-271، محرم 1426 هـ - مارس 2005 م.

همانطور که ملاحظه می‌فرمایید وی به سه مصدر «الانتقاء» و «سیر اعلام النبلاء» و «شذرات الذهب» ارجاع داده در حالی که نقل فقط در «الانتقاء» تحریف شده است و در «سیر اعلام النبلاء» و «شذرات الذهب» بدون تحریف و سانسور موجود است. حال چرا این استاد دانشگاه به نقل کامل‌تر و یا حداقل به اختلاف بین نقل‌ها که از قضا مهم و اثر‌گذار است هیچ اشاره‌ای نکرده است؟!

16- تحریف در نقل البندری بنت عبدالرحمن (محقق سَلَفی - وهابی)

البندری بنت عبدالرحمن از محققان سَلَفی - وهابی در رساله ارشد خود در دانشگاه محمد بن سعود عربستان سعودی چنین آورده است:

قال الشافعی: ما رأیت أفقه من أشهب.
.
.
.
ینظر: طبقات الفقهاء ص150، الدیباج المذهب ص98، شجرة النور الزکیة (1/124).

الهویمل، البندری بنت عبدالرحمن، منهج ابن الفرس فی ترجیحاته فی التفسیر، ص322، اشراف: د. حسین بن محمد بن إبراهیم، 1431 هـ .

وی به سه مصدر ارجاع داده که در «طبقات الفقهاء» نقل کامل و بدون تحریف و در «الدیباج المذهب» نقل تحریف شده و در «شجرة النور الزکیة» هم اصلا کلام شافعی نقل نشده است! با این حال این محقق وهابی هیچ اشاره‌ای به نقل کامل‌تر و یا حداقل اختلاف بین نقل‌ها نکرده است!

17- تحریف در نقل وهبة الزحیلی (عالم معاصر مخالفان شیعه)

دکتر وهبة الزحیلی از علمای معاصر مخالفان شیعه چنین نقل کرده است:

قال عنه الشافعی: ما رأیت أفقه من أشهب.

الزُّحَیْلِیّ، وَهْبَة بن مصطفى، الفِقْهُ الإسلامیُّ وأدلَّتُهُ، ج1، ص33، الناشر: دار الفکر، الطبعة: الثانیة، 1405 هـ - 1985 م.

برای دانلود اسکن‌ها و متن فوق در قالب PDF به کانال تلگرام [اینجا] مراجعه کنید.